Weblog Gerber van der Graaf

Hieronder vind je de weblog van Gerber van der Graaf, ingenieur. Hij woont al een jaar of 22 in Catalonië en houdt sinds juni 2017 een weblog bij met beschouwingen over de politieke situatie - met name de vervolging van de Catalaanse politici. Met zijn goedvinden is dit artikel geïntegreerd in deze website, maar kan uiteraard ook ‘los’ worden bekeken.

Spaanse Staatsoperatie mislukt

15 februari 2021

(530 woorden)

De socialistische partij PSC (de Catalaanse tak van de PSOE) met lijsttrekker Salvador Illa heeft de Catalaanse verkiezingen wat aantal stemmen betreft gewonnen. Zij heeft echter evenveel zetels, 33 van de in totaal 135, als ERC, één van de partijen die voor de afscheiding van Spanje is, verkregen. De andere onafhankelijkheidspartijen JxCat en La CUP wonnen respectievelijk 32 en 11 zetels. Hoewel ERC ook een linkse signatuur heeft, sloot zij tijdens de campagne iedere samenwerking met PSC uit. De Catalaanse onafhankelijkheidspartijen zijn daarom de enigen die een regering zouden kunnen vormen. Zij zijn dus opnieuw gedoemd om met elkaar samen te werken ondanks hun geschiedenis van hoge spanningen als gevolg van de Spaanse rechtsvervolgingen na het referendum en hun grote onenigheid over de te volgen strategie.

De grote omslag bij deze verkiezingen is dat de onafhankelijkheidspartijen voor het eerst nu ook een meerderheid in stemmen (51,3%) hebben behaald. Eerder haalden zij al een meerderheid in zetels: 72 in 2015, 70 in 2017 en nu behaalden zij 74 zetels.

Zoals ik eerder schreef, waren deze verkiezingen een grote operatie van de Spaanse Staat tegen de Catalaanse onafhankelijkheidsbeweging. Deze begon met de afzetting van president Quim Torra vanwege een spandoek met ‘Vrijheid voor politieke gevangenen’. De partijdige Kiescommissie verbood hem dit en klaagde hem aan toen hij deze binnen 48 uur niet had verwijderd. Vervolgens wilden de politieke partijen de verkiezingen uitstellen vanwege de Covid crisis. Behalve de PSC-PSOE partij, want deze had alle kaarten op hun minister van gezondheidszorg gezet en moest van het verrassingseffect van onmiddellijke verkiezingen profiteren. Het hogere Gerechtshof in Catalonië hielp daarbij een handje en oordeelde dat het decreet van de verkiezingen op 31 Mei tegen de wet was. Voor en tijdens de campagne wierp de Kiescommissie allerlei opstakels tegen de Catalaanse partijen op, zoals censuur in de media en het verbieden van protestdemonstraties die niets met de verkiezingen te maken hadden. Als gevolg van de Covid pandemie behaalde de opkomst een laagterecord sinds de eerste verkieziengen na het Franco regiem in 1978 van 53,5%. De door Rajoy opgelegde verkiezingen van 21 December 2017, na het referendum en de opschorting van de Catalaanse autonomie, behaalde toen een recordhoogte van 78%. Zij die misschien gehoopt hadden dat een lage opkomst als gevolg van de Covid crisis een einde zou maken aan de onafhankelijkheidsbeweging, hebben het goed mis gehad.

De uitslag voor de Catalaanse onafhankelijkheid had zelfs nog beter kunnen uitpakken wanneer de partijen hadden samengewerkt. De partij van voormalig president Artur Mas, PdeCat, wilde niet de rechten aan JxCat overdragen en wilde ook zelf meedoen als een gematigde, rechtse onafhankelijkheidspartij. Zoals werd voorzien hebben zij geen enkele zetel gehaald waardoor 70.000 stemmen verloren zijn gegaan. JxCat had door de houding van PdeCat geen rechten, bestaande uit subsidies voor hun verkiezingscampagne en politieke zendtijd. Ook andere Catalaanse politieke groeperingen die nog geen vertegenwoordiging in het Parlement hadden dongen tevergeefs mee naar een zetel. Anders zou JxCat van ERC en misschien zelfs van PSC hebben gewonnen.

Tot groot verdriet moet worden geconstateerd dat de fascisten, van een politieke partij kan amper worden gesproken, voor het eerst zitting hebben in het Parlement. Met 11 zetels zijn zij de op vier na grootste groepering geworden. Hun stemmen zijn voornamelijk van de uitgesproken anti-Catalaanse partij Ciutadans afkomstig welke van 36 naar 6 zetels terugviel. Het overgrote gedeelte van de Ciutadans stemmers ging naar Illa, waarmee weer eens wordt aangetoond dat het Spaanse electoraat weinig verschil uitmaakt tussen extreem rechts en socialisme als het om de Spaanse eenheid en tegen de Catalanen gaat.

> De stand van zaken in en rond Catalonië > Kanttekeningen door Gerber van der Graaf > Weblog Gerber van der Graaf